Poszukuję - wymienię

sobota, 22 lutego 2014

PIERWSZY REDYK

                     
 
 
                          Święty Walenty w tym roku podarował mi piękną amarantową azalię indyjską. Ma mnóstwo pąków, jak dobrze pójdzie pewnie będzie kwitła około miesiąca. Podlewać ją należy wodą zakwaszoną sokiem z cytryny. Nie wolno doprowadzić do wysuszenia podłoża, bo zrzuci liście...
 
 
 
 
Po przekwitnięciu spróbuję ją zadołować w ogródku w zacienionym i dość wilgotnym miejscu, może uda mi się ją przechować w dobrej kondycji do przyszłej zimy....
 
 
 
 
 
 
 
 
Jak mówi stare  przysłowie "Po Walentym górale wyganiają owce na hale", tak i ja, jako rasowy hodowca postanowiłam zrobić pierwszy  ćwiczebny redyk w moim ogródku.
 
Przegląd moich owczych ras
 
Owca Fryzyjska
Rasa pochodząca z importu. Owce o dużej ramie ciała na niskich kończynach, nie posiadają instynktu stadnego. Wełna gruba o małym polu obrostu, umaszczenie białe. Charakterystyczny krótki i owełniony ogon. Owca o bardzo dobrej mleczności, wysokiej plenności i bardzo dobrych zdolnościach macierzyńskich.

Na zdjęciu osobnik męski: tryk
 
 
 
 
 
Polska owca pogórza
Rasa wyhodowana w kraju. Owce dość duże o stosunkowo długim i szerokim tułowiu, osadzonym na średnio wysokich nogach. Wełna średnio gruba i gruba, dobre pole obrostu wełną. Umaszczenie rude, dopuszczalne są zielone i żółte odcienie na głowie, uszach i kończynach. Dojrzewanie płciowe średnio wczesne, dopuszczalne krycie w wieku 7 miesięcy.
 
Na zdjęciu para: maciorka i tryk
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Merynos Polski odmiana barwna
Odmiana wyhodowana w kraju. Owce dość duże o silnej konstytucji, maciorki bezrożne. Umaszczenie barwne, najczęściej turkusowe, sporadycznie szmaragdowe. Owca o dobrze zaznaczonych cechach mięsnych. Rasa wcześnie dojrzewająca o charakterystycznej asezonalności występowania rui, macior ki mogą być kryte już w pierwszym roku życia.

Na zdjęciu para: maciorka i tryk
 
 
 
Prawie u wszystkich osobników występują  białe plamy na runie, biały jest koniec ogona, jak również ”skarpetki” na kończynach. Pole obrostu wełną obejmuje oprócz głowy i tułowia także nogi, niekiedy poniżej stawu skokowego.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wrzosówka
Rasa rodzima. Owca drobna o suchej konstytucji i harmonijnej budowie. Wełna frakcyjna, mocna. Na szyi, podgardlu, mostku, a u tryków i na grzbiecie dopuszczalna jest czarna grzywa z włosów rdzeniowych. Okrywa wełnista otwarta o kosmkach niezbyt ostro zakończonych, porastająca na całym tułowiu i partii brzucha. Głowa, kończyny i ogon nie owełnione, pokryte sierścią. Skóry bardzo dobrze nadające się do wyrobu kożuchów. Za podstawowe umaszczenie uznaje się okrywę brązową i niebieskawą. U tryków szeroko rozstawione ślimakowate rogi, maciorki w zasadzie bezrożne
 


Na zdjęciu stado o różnym stopniu zniebieszczenia okrywy

 
 
 

 

 

 
 Sezon wiosenno - wielkanocny uważam za rozpoczęty.....



pozdrawiam
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

niedziela, 16 lutego 2014

BOTANICZNE IMPRESJE z PODGÓRSKIEJ ŁĄKI

  
 
 
 
 
 
                                       Obejrzałam ostatnio zdjęcia z ubiegłych wakacji i doszłam do wniosku, że w obecnej porze, kiedy wiosna nieśmiało puka do naszych drzwi, takie letnie obrazki  bardzo polepszają nastrój...
 
 
 
 
 
 
 
groszek leśny  (Lathyrus sylvestris)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
dziki majeranek (Origanum vulgare) zwany też dzikim oregano - powszechnie znana roślina przyprawowa i zielarska porastająca słoneczną skarpę
 
 
 
 dzwonek rozpierzchły (Campanula patula)
 
 
 
 
 
 
 
niezidentyfikowana odmiana dzikiej szałwi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 tojeść pospolita (Lysimachia vulgaris ) - popularna roślina lecznicza tworzy żółty łan aż po horyzont
 
 
 
 
 
 
 
pszeniec gajowy (Melampyrum nemorosum ) - roślina półpasożytnicza, która podbiera wodę i sole mineralne innym roślinom za pomocą ssawek. Ma charakterystyczne fioletowo przebarwione górne liście i żółte kwiaty, które w miarę przekwitania stają się czerwone
 
 
 
 
 
 
 
wierzbówka kiprzyca (Chamaenerion angustifolium) - roślina miododajna rozrastająca się w duże lilioworóżowe łany
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
dzika marchew (Daucus carota ) - bardzo nektarodajna dzika forma marchewki
 
 
 
 
 
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Najbardziej oblegane przez owady, nietypowe dla  lipca kwiaty mlecza czyli mniszka lekarskiego  (Taraxacum officinale ), robiły prawdziwą furorę wśród trzmieli
 
  
 
 
 
 
 
  
 
 
mak wątpliwy (Papaver dubium)  porastający suche przydroże...
 
 
  

W sesji fotograficznej udział wzięły rośliny kwitnące na  dzikiej łące w Górach Świętokrzyskich.
 
 
 
 
 
 
 
A jak Wam się podobają moje domowe maki?
  

 


 
 

 

 
 

 

 

 

 

 

 
pozdrawiam
 

 

 

 

 

 

 
 

 
 
 

 

 

 

 




 
 











piątek, 7 lutego 2014

GWIAZDA RYCERZA

   
 
 
 
 
                 
 
Kwitnienie hippeastrum jest spektaklem, na który warto czekać cały rok...
 
 Teraz właśnie trwa
 
                                       
 
 
 
 
Najpierw z brązowej łuszczącej się brązowej cebuli spomiędzy liści wyrasta gruba, około półmetrowa łodyga, na której pokazują się zielonkawe grube pąki. Pąki wybarwiają się i powoli rozchylają się i ukazując  aksamitne wnętrze kielicha kwiatu, z żółtymi pylnikami i  białym słupkiem.
 
 
 
Na  mięsistej pustej w środku łodydze rozwijają się z reguły cztery kwiaty zbudowane z półprzejrzystych, mieniących się perłowo aksamitnych płatków. Płatki mogą być we wszystkich odcieniach różu i czerwieni: od bieli do bardzo ciemne bordo, a w każdy płatek, jak dokładnie się przyjrzeć, wpleciona jest delikatna nadająca kształt siateczka w której  zawieszona jest galaretkowa półprzejrzysta lśniąca substancja...
 
 
 
Układ żyłek w siateczce jest niepowtarzalny dla  każdej odmiany pod względem kształtu i koloru, przez co kwiat każdej odmiany hippeastrum ma niepowtarzalny układ smug, pasków o różnym natężeniu barw. Każda odmiana różni się  wielkością, kształtem płatków i ich "ufalbanieniem " na brzegach. 
 
 
 
 
 
Ilość kwiatów na  łodydze jest cechą odmianową - odmiany drobnokwiatowe mogą mieć nawet kilkanaście kwiatów na łodydze. Odmiany wielkokwiatowe mają od dwóch do czterech kwiatów i jest to uzależnione od wielkości cebuli. Naprawdę duża cebula wydaje z reguły dwie łodygi z czterema kwiatami. Im więcej liści wyrasta z cebuli, tym więcej kwiatów - podobno na każde 2 pary liści przypada jeden kwiat. Trzeba więc dbać przez cały rok o dobrą kondycję cebuli.
 
 
 
 
 
 
 
Różne poradniki ogrodnicze doradzają, żeby traktować cebule hippeastrum jako materiał do pędzenia, po przekwitnięciu  stopniowo doprowadzić roślinę do stanu zupełnego spoczynku. Można ją wtedy  przechowywać na sucho, bez ziemi. Po wsadzeniu roślina najpierw wypuszcza kwiatostan, dopiero potem liście. Wygląda  oryginalnie, kiedy z cebuli wyrastają grube bezlistne łodygi zakończone maczugowatymi pąkami.
 
 
 
 
 
 
Przekonałam się jednak, że przechowywanie cebul na sucho sprzyja ich porażaniu przez czerwoną plamistość liści, bardzo trudną do zwalczenia chorobę roślin cebulowych.
Dlatego od lat zapewniam roślinom okres spoczynku, mniej je podlewam, ale nie dopuszczam do zaschnięcia liści, a 
zwartnica kwitnie regularnie i duże cebule wydają po dwa czterokwiatowe pędy. 
 
 
 
 
 
 
 
 


Kształt kwiatu hippeastrum czyli po polsku "gwiazdy rycerza"   komuś skojarzył się z "morgensternem" czyli kropaczem - średniowieczną bronią podobną do maczugi.

 
 
Może coś w tym jest, ale jak można tak piękny, efektowny i delikatny kwiat wiązać choćby przez nazwę z tak brutalną tematyką...





 




Prawdziwą gwiazdą każdego rycerza mogłaby być ta elegancka pani w czerwonej sukni....
 

 
 
 

 

 
 

 

 
 
 

 





pozdrawiam