Majowe słońce zachęca do niedzielnego spaceru. Przeważnie spacerujemy po lesie, dziś wybraliśmy się na daleki spacer po polach pobliskiej wsi. Najbardziej zachwyciły mnie rowy melioracyjne pełne kaczeńców. Kaczeńce porastają praktycznie każde podmokłe miejsce.
A w malutkim nasłonecznionym bajorku wśród pól gody zaczęły żaby wodne Pelophylax kl. esculentus.
Żaby wodne to popularne płazy bezogonowe, które są naturalną krzyżówką dwóch gatunków żab zielonych: żaby jeziorkowej i żaby śmieszki.
Samce żaby wodnej są o wiele mniejsze niż samice. Ubarwienie żab zielonych jest typowo ochronne, pozwala ukryć się w roślinności wodnej. Żaby odżywiają się muchami, pszczołami i innymi owadami, dżdżownicami, chrząszczami, ślimakami, ale też kijankami (swojego gatunku również).
Żaby wodne wybierają stale wilgotne miejsca porośnięte roślinnością, preferując wody stojące lub wolno płynące, jak właśnie rowy melioracyjne czy małe strumyki.
Przesypiają zimę od pierwszych przymrozków do kwietnia zagrzebane w mule niezamarzających do dna zbiorników wodnych. Około miesiąca po przebudzeniu intensywnie żerują potem następuje okres godowy. Okres godowy jest stymulowany przez temperaturę otoczenia - wystarczy kilka upalnych dni, żeby woda osiągnęła odpowiednią temperaturę. Okres godowy trwa zwykle miesiąc.
W okresie tym samce żaby wodnej tworzą nad wodami chóry wydając gromadnie charakterystyczny głos godowy zwany potocznie rechotem, ze zwracającą uwagę powtarzającą się sylabą "errrr". Jest on wzmacniany dzięki nadymanym jak baloniki dwóm pęcherzom głosowym (rezonatorom).
Samce wchodzą na grzbiet samic obejmując je łapami, co, pozwala na skoordynowanie składania skrzeku przez samicę z wyrzuceniem nasienia przez samca prowadząc do skutecznego zapłodnienia jaj. Podobnie jak ma to miejsce u innych żab, samice składają skrzek mający postać dużych brył, zwykle na dnie zbiornika wodnego. W ciągu jednego sezonu jedna samiczka składa kilka tysięcy jaj, z których wylęgają się kijanki. Po około 2-2,5 miesiącach kijanki tracą ogonki i przechodzą przeobrażenie w postać dorosłą żabki.
A w moim ogrodzie miłosne uniesienia przeżywa para gwarków indyjskich. Są to ptaszki które dobierają się w pary na całe życie. Ale ile przy tym robią hałasu i zamieszania, prawie tyle co żaby...
Miłość górą!
pozdrawiam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz